İşten 9. ayımın son haftası ayrılırken 6 ay sonra görüşürüz diye çıkmıştım kapıdan...
Sonra kızım doğdu, büyüdü 6 aylık oldu ama ben onu daha bırakabileceğimden emin değildim, sonra 1 yaşında oldu yine emin olamadım şimdi ise 1.5 yaşını doldurmasına bir ay kaldı ve ben anca kızımdan kopup işe başlayabildim. Sonunda çalışan anneler kervanına bende katıldım. İyi mi oldu kötü mü hala karar verebilmiş değilim. Böyle bir iş fırsatını kaçırmak istemedim, ben iş aramaya daha yeni başlamıştım ki teklif bana kendiliğinden gelince reddedemedim. Şu an işe başlayalı 1 hafta oldu, kızım emin ellerde, babannesi ve anneannesi bir türlü paylaşamıyorlar:) Gönüllü bakıcımız çok tek sorun benim kızımdan ayrı kaldığım saatlerde onu çok özlüyor olmam... Şu an bir anlam veremiyorsun ama ilerde eğitimini tamamladığında ve anne olduğunda seni neden bıraktığımı anlayacaksın... Önce Allah'a sonra da sana benden bile daha iyi bakacaklarına emin olduğum insanlara emanet ettim seni... bebeğim seni çok ama çooooooooooooook seviyorum !
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
zor oluyor ama onların gelecekleri için mecburuz.Umarım herşey yolunda gider canım hayırlı olsun.
YanıtlaSilAllah işinde kolaylıklar versin,
YanıtlaSilBebeğimizle hep mutlu ol ...
Eminim bebğin büyüdüğünde neden her sabah erkenden biryerlere gidip,akşam hava kararınca döndüğüne bir anlam verecektir :)
baba Kürşat
Tarkanın annesi çok teşekkürederim,artık hayatımızda herşey onlar için...
YanıtlaSilCanım sevgilim sana da çok teşekkürederim, umarım her şey dilediğimiz gibi olur.
tahmin edebiliyorum ayrılığın ne kadar zor olduğunu..bu yüzdende hiç çalışmayı düşünmüyorum:-))tabiki bu işe gitmeler, çalışmalar arada ayrılık,özlem olsada genede yavrularımız için.. onların daha iyi yaşaması her istediklerinin alınması için..bi yerdede iyi olmuş işe başlaman güzel kuzunda emin ellerde daha ne olsun..
YanıtlaSilEvet Seda'cım her şey onlar için... Onu çok seviyorum umarım ilerde onu bu kadar çok sevdiğim için gittiğimi anlar...
YanıtlaSil