Bu günü en çok hak eden annem...

Bu yıl seni en en çok anladığım, hissettiğim anneler gününü yaşıyorum annecim. Çünkü artık bende bir anne oldum... Doğduğumdan beri anlam veremediğim beni fazla koruma iç güdünü, üzerime düşmelerini, açlıktan biraz sonra ölecekmişim gibi beni yedirmelerini, en ağır uykundan bile gık dememle fırlamalarını, her yaptığım hatayı büyük bir özveri ve sabırla affedip herşeye yeniden başlamalarını ve hatta beni hiç bir okul gezisine göndermemelerini bile artık anlıyorum...Ve hak veriyorum.
Annelik böyle birşeymiş. İnsanın yüreğinden taşan bir aşkla evladına bağlanmak ve hayatını onun zarar görmemesine adamakmış... Ne şanslıymışım ki Tanrı bana böyle bir anneye evlat olmayı nasib etti... Bunu benim annem olduğun için söylemiyorum annecim "sen gerçekten benim hayatımda gördüğüm en mükemmel annesin."
Isparta'da okurken telefonda sana hiç bir şey söylemesemde bir sesimin titremesiyle ilk otobüse atlayıp bana en sevdiğim şekerlerle süpriz yapan mükemmel annem. Senin varlığın bana hep güven verdi; Hayatta atacağım adım ne olursa olsun annem hep benim yanımda dedim ve bundan bir an olsun bile hiç şüphe etmedim.
Şimdi bu anneler gününde önce, insanın bir daha gelemeyeceği bu dünyada seni bana bahşettiği için Tanrı'ya şükrediyorum. Sonra da bana yaptığın bu eşsiz annelik için, canım annem sana sonsuz teşekkür ediyorum...
Ve 2009 yılın da, anneler günü de, dualarım da, bende bir gün kızıma SENİN gibi bir anne olmayı diliyorum...
ANNELER GÜNÜN KUTLU OLSUN, SENİ ÇOK SEVİYORUM ANNECİM!